Στην Αρχιεπισκοπή των κουσουρλούδων

 

Στην Αρχιεπισκοπή των κουσουρλούδων

 

Μέρα μεγάλης δόξας έζησε η κουνιστή διακόνισσα Αντωνία
τρεις -παρακαλώ- διαβόητες επισκόπισσες για τη χειροτονία !
Δημητρούλα η κουσουρλού της Αμερικής αρχιεπισκόπισσα,
Μεθοδία η χοντροκαμωμένη της Βοστόνης  μητροπολίτισσα.
και Φασιανή της ομοφυλοφιλίας η  πασίγνωστη ντελάλισσα.
 

Κωμικοτραγικό κιναιδοθέατρο που παρά λίγο να χαλάσει
λεσβιοπαντρεμένη αδελφούλα που φρόντισε ν' απουσιάσει,
η Φιτσεραλντίνα η μεγάλη αγιοπνευματικιά εξομολόγισσα
που επεισόδια μυρίστηκε ευθύς και τόσκασ' η αετονύχισσα.

 

Αδικα της Δημητρούλας της κουσουρλού όλα τα παρακάλια,
η ξομολόγισσα  γερά τα πόδια έστησε με πείσμα σαν τανάλια.

 

Το πιστοποιητικό της διακονικής παρθενιάς ποιος τώρα να το διαβάσει ;
Σ' ολόκληρο τ' ομοφυλοπορνείο άνθρωπος δε βρέθηκε να κοπιάσει.
Τον πρύτανη της κουδουνοθεολογικής, που δεν πρόφθασε ν' αποδράσει,
τελικά αγγάρεψαν με ύφος ευσεβές την διακοπαρθενιά ν' εγκωμιάσει .

 

Υπηρετεί κιόλας η Αντωνούλα μας κοντά στη Μεθοδία
να μάθει του επαγγέλματος όλα τα μυστικά η παναθλία.
Το Νοέμβρη θάχουμε την άλλη μεγαλοπρεπή χειροτονία
εκεί που πρεσβυτέρισσα θ' αναδειχθεί  η άγια  Αντωνία.

 

Χειροτονία που στο Σικάγο θα γίνει κι αυτή εξαίσια
με τη Τζερίνα του Σαν Φρανσίσκου την θεσπέσια,
της Αντωνίας την πολυαγαπημένη κι αξέχαστη φιλενάδα,
που για χρόνια πολλά μαζύ κοιμόντουσαν συναγκαλάδα.

 

Την Αντωνούλα με τα λογής λογής ομοερωτικά χαρίσματα
θα δούμε σύντομα και σε χρυσά να κάθεται καθίσματα,
σαν επίσκοπισσα με σοβαροφάνεια κι όψη πολύ σπουδαία
να ποιμαίνει και  να καθοδηγεί με λόγια ψεύτικα κι ωραία.

 

Κουνιστή και λυγερή την Ορθοδοξία θα τιμήσει,
τον ένδοξο Ελληνισμό μας γενναία θα στηρίξει.
Την ηθική και το καλό με παρρησία θα διδάξει,
την αρετή και τιμιότητα με κύρος θ' ανακράξει.

 

Λάλησε τώρα, μίλησε και συ λαέ ξεγελασμένε,
άνοιξε την καρδιά σου και συ μεγάλ' αδικημένε.
Πως γίνεται πάντα για ηθική οι ανήθικες να πολυλογούνε,
και γι' αρετές συνέχεια οι κουσουρεμένες να παραμιλούνε;

 

Ανοιξε,  και συ παπά βασανισμένε, το στόμα σου και βόγγυξε,
αυτές που δε σ' ακούουν πια θαρραλέα κι ανδρίκια ρώτησε:
Πως την Εκκλησιά σου την κατάντησαν άντρο κουσουρεμένων,
κουδουνάτων και ανώμαλων θηλύμορφων πολλά κραγμένων;

 

Να όψεται εκείνη η Βαρθολομαία η φανερόκρυφη ομοερωτικιά
που σού' δειξε και σένα, βρε Δημητρούλα μου ψευτοπνευματικιά,
πως κόρες και  γυναικωτές κι εσύ να προωθείς,
πως  μ' αδελφούλες αγκαλιά και συ να εξυψωθείς.

 

Ω Δημητρούλα της Αμερικής στα ψαλτογλειφιτζούρια ειδικιά,
Ω συ απένταρων αμανετζίδων πλούσια, θερμή παρηγοριά ...